czarować

czarować
czarować {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk Ia, czarowaćruję, czarowaćruje, czarowaćany {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'odprawiać czary, zaczarowywać, zaklinać' {{/stl_7}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wprowadzać w zachwyt; urzekać, olśniewać; także: pociągać, wzbudzać u innych podziw, fascynację swoją osobą': {{/stl_7}}{{stl_10}}Czarować mężczyzn urodą, spojrzeniem, obyciem. Czarować gości elokwencją. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'ironicznie: wprowadzać kogoś w błąd, by go zwieść, oszukać co do swoich prawdziwych zamiarów': {{/stl_7}}{{stl_10}}Proszę nas tu nie czarować, tylko powiedzieć, kiedy dostaniemy pieniądze. Stary, nie czaruj! Powiedz lepiej, o co ci naprawdę chodzi. Politycy czarują elektorat przedwyborczymi obietnicami. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'prawić komuś nieszczere komplementy': {{/stl_7}}{{stl_10}}Niech mnie pan nie czaruje! {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • czarować — ndk IV, czarowaćruję, czarowaćrujesz, czarowaćruj, czarowaćował, czarowaćowany 1. «czynić czary, odprawiać praktyki magiczne» 2. «wzbudzać zachwyt; pociągać, nęcić, wabić» Czarować chłopców uśmiechem. Czarować w towarzystwie. 3. pot. iron.… …   Słownik języka polskiego

  • czarować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} czarować (w zn. 3.) jeden drugiego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie czarujmy się, przecież dobrze wiemy, o co naprawdę tu chodzi. Bokserzy czarowali się pozorowanymi atakami, czyhając na okazję do zadania nokautującego ciosu. {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • czarowanie — n I rzecz. od czarować …   Słownik języka polskiego

  • czarujący — 1. imiesł. przymiotnikowy czynny czas. czarować (p.) 2. «niezwykle piękny; uroczy» Czarująca dziewczyna. Czarująca powierzchowność …   Słownik języka polskiego

  • fascynować — ndk IV, fascynowaćnuję, fascynowaćnujesz, fascynowaćnuj, fascynowaćował, fascynowaćowany «przyciągać czyjąś uwagę w sposób zniewalający; czarować, urzekać, olśniewać» Fascynować pięknem, tajemniczością, oryginalnością. Ktoś kogoś fascynuje urodą …   Słownik języka polskiego

  • wdzięk — m III, D. u, N. wdziękkiem 1. blm «ogół cech stanowiących o tym, że ktoś lub coś sprawia miłe wrażenie; czar, urok, powab» Dziewczęcy, młodzieńczy wdzięk. Naturalny, przyrodzony, wrodzony, swoisty wdzięk. Niewymuszony, niewysłowiony, subtelny,… …   Słownik języka polskiego

  • čeravoti — ×čeravoti, oja, ojo (l. czarować) tr., čėravoti, čė̃ravoti, oja, ojo Rdm burti …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • pochlebny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wyrażający pozytywną ocenę, uznanie; aprobujący, pochwalny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pochlebna ocena, opinia, pochlebne świadectwo. Pochlebne głosy, sądy …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”